RICK RIORDAN ,,TAJNE AKTA OBOZU JUPITER"

 

Książkę na język polski przełożyła Aleksandra Klęczar 

  Opisywałam już wszystkie przewodniki po miejscach z serii Riordana: po Obozie Herosów, Domie Brooklyńskim, po Hotelu Walhalla. W grudniu premierę miał kolejny dodatek dla fanów serii ,,Olimpijscy herosi" i ,,Apollo i boskie próby". Tym razem zagłębić się możemy nieco w działanie Obozu Jupiter - Dwunastego Legionu rzymskiego, do którego trafiają rzymscy półbogowie po wyszkoleniu przez Lupę - boginię wilczycę. 

  Claudia jest nową rekrutką w Obozie Jupiter, córką syna Merkurego, której ciągle zdarzają się jakieś wypadki. ,,Tajne akta" są dziennikiem dziewczyny, która postanowiła dokładnie opisać swoje przeżycia. Claudia nie sądziła jednak, że tak wielkie zamieszanie pojawi się w obozie, gdy tylko do niego trafi. Coś sieje chaos w Obozie Jupiter i jeśli nikt go nie zatrzyma, Dwunasty Legion upadnie. Najgorsze jest to, że Claudia jest jedną z głównych podejrzanych - w końcu jej pradziadek to Merkury, bóg złodziei, oszustów, podróżników, handlarzy... Ale Claudia nic nie zrobiła. Wciąż jednak dostaje wskazówki, które mogą pomóc jej znaleźć prawdziwego sprawcę i być może odkryć coś, o czym nie wiedział dotąd żaden z obozowiczów.

  Myślę, że dzięki temu, że dodatek ten posiadał fabułę, to czytanie go było przyjemne i ciekawe. Dzięki Claudii można dowiedzieć się czegoś więcej o działaniu obozu, o tym, co dzieje się w łaźniach nocami, o zajęciach, na jakie uczęszczają obozowicze. Ponieważ Obóz Jupiter pojawił się w zasadzie tylko w dwóch książkach (na piętnaście możliwych), to w zasadzie wiemy o nim dość niewiele. Najwięcej obozowego życia możemy zobaczyć w ,,Grobowcu tyrana", który jest czwartą częścią serii ,,Apollo i boskie próby". Z kolei trochę mniej w drugiej części ,,Olimpijskich herosów", ,,Syn Neptuna", gdzie obóz ten zadebiutował.

  Myślę, że ,,Tajne akta Obozu Jupiter" są jednym z tych dodatków, które warto przeczytać, jeśli chce się dowiedzieć czegoś nowego. 

 Za tydzień pojawi się recenzja ,,Tajemnicy Żółtego Kła", czyli kolejnej superedycji z serii ,,Wojownicy", a następnie (wreszcie) druga część ,,Księżniczki incognito" z serii ,,Kroniki Rosewood", czyli ,,Księżniczka debiutuje".

                                                                                                                                   Miłego czytania

RICK RIORDAN ,,APOLLO I BOSKIE PRÓBY: WIEŻA NERONA"

 

Książkę na język polski przełożyły Agnieszka Fulińska i Aleksandra Klęczar 

  To już pół roku, odkąd Apollo wylądował w kontenerze na śmieci jako Lester. Przez ten czas stał się lepszy, wiele razy był o krok od śmierci, zawierał przyjaźnie i grał na ukulele. Wraz z Meg uwolnił cztery Wyrocznie, a dzięki wsparciu Obozu Jupiter zatriumfował również nad cesarzami Kaligulą i Kommodusem. Teraz były bóg i córka Demeter ponownie przemierzają Stany Zjednoczone, by wrócić do miejsca, w którym wszystko się zaczęło - na Manhattan. 

  To właśnie w Nowym Jorku mieści się siedziba główna Triumwiratu, a więc również Nerona - okrutnego ojczyma Meg. Nawet, jeśli Apollo nie zginie z rąk Nerona (co już samo w sobie zahacza o cud), ostatni na liście ,,rzeczy, których nie należy robić w domu" jest Pyton, który zatruwa Wyrocznię Delficką, a więc również Rachel Elizabeth Dare. Zgodnie z przepowiednią swojego gadziego arcywroga będzie musiał pokonać go sam. Przynajmniej w szturmie na Wieżę Nerona będzie mógł liczyć na wsparcie Obozu Herosów - w tym swojego syna Willa i Nika di Angelo.

  Czas Lestera dobiega końca. Zeusie, może to już pora, by dać synowi trochę fory? 

  Gdy zabierałam się za ostatnią książkę, myślałam sobie: ,,Nareszcie! Będę mogła przeczytać coś nowego, gdy skończę". Gdy skończyłam, myślałam: ,,Czemu to już koniec? Może przeczytam teraz Percy'ego Jacksona?".

  ,,Wieża Nerona" według słów Ricka Riordana oficjalnie kończy historie mitologiczne. Autor twierdzi, że to już koniec. Oczywiście nie sprawiło to, że fani przestali snuć teorie spiskowe, jakoby prócz pisania ,,Córki głębin" (nowej książki, nieopartej na mitologii, która ma za jakiś czas pojawić się w Polsce) wujek Rick pisał na boku krótką historię wyprawy Nika i Willa, na którą dał nadzieję w ostatnich rozdziałach. 

   Każda seria Riordana miała swój klimat. W seriach grecko-rzymskich można zauważyć, że każda kolejna była coraz to dojrzalsza. Właśnie ,,Apollo i boskie próby" to seria najbardziej dojrzała ze wszystkich. Tu nie brakuje śmierci i przykrych wydarzeń. Tu główny bohater, który zaczyna jako użalający się nad sobą, narcystyczny i samolubny bóg staje się ludzki, przechodzi wielką zmianę w swoim zachowaniu, w tym, jak patrzy na świat. Owszem, jak zawsze nie brakuje humoru (wysyłam dużo miłości dla strzały z Dodony, Lavinii i Dona!). Chcę jednak podkreślić, że każda kolejna seria to taki... kolejny etap w życiu. Gdy ktoś starszy, dajmy na to, ma ponad dwadzieścia lat i zaczyna czytać ,,Percy'ego Jacksona", jest w stanie porzucić tę książkę, bo Percy jest zbyt dziecinny. Ale gdyby sięgnął po ,,Apolla", ta reakcja mogłaby być inna i wówczas po przeczytaniu tej serii, z dużo większym optymizmem przeczytałby pierwszą chronologicznie serię o synu Posejdona. 

  ,,Wieża Nerona" była ostatnią wędrówką Apolla, ostatnimi bitwami, jakie musiał stoczyć, nim wróci na Olimp. Ale po tym, co przeżył, nie jest już taki pewien, czy na pewno chce tam wrócić. I to właśnie najbardziej pokazuje, jak bardzo Apollo się zmienił. I to jest moim zdaniem najlepszy z atutów tej serii. ,,Wieża Nerona" w piękny sposób ją zakończyła. Nie mogę jednak zaprzeczyć, że jestem w grupie spiskowców, którzy liczą na wyprawę Nika i Willa.

  Będę tęsknić za tymi wszystkimi herosami, ale kiedy znajdę czas, to wrócę do absolutnie wszystkich serii, za którymi tęsknię - w tym do Percy'ego Jacksona i pozostałych Riordana. Za tydzień pojawi się bardzo, ale to bardzo krótka recenzja ,,Tajnych akt Obozu Jupiter", które czekały na przeczytanie dosłownie tyle czasu, co Apollo. Wreszcie się doczekały, a ja wam opowiem, czy warto po nie sięgnąć.

  Zapraszam Was też na mojego bookstagrama: @jednorozec_czyta. Konto powoli się rozwija, a co dwa dni staram się wrzucić jakiś post. Właśnie teraz recenzuję tam wszystkie serie Riordana.

  Do następnego tygodnia!

                                                                                                                               Miłego czytania

ERIN HUNTER ,,WOJOWNICY. SUPEREDYCJA: PRZEPOWIEDNIA BŁĘKITNEJ GWIAZDY"

 

Książkę na język polski przełożyła Anna Kołodziej 

  ,,Jak ogień będziesz lśnić w lesie". ,,Nawet najpotężniejsze płomienie mogą być zniszczone przez wodę".

  Od dłuższego czasu między klanami rosną coraz większe napięcia - zwłaszcza między Klanem Pioruna a Klanem Wiatru i Klanem Rzeki. W tym czasie na świat przychodzą dwie małe kotki - Błękitka i jej siostra, Śnieżynka. Gęsie Pióro, medyk Klanu Pioruna, zwiastuje Błękitce wielką przyszłość - przejdzie niczym pożar przez las, jednak zniszczy ją woda. 

  Po długiej drodze, podczas której nosiła imiona Błękitnej Łapy i Błękitnego Futra, kotka zostaje przywódczynią klanu, ratując go przed upadkiem. Jednak rany na sercu, jakie zadało jej wypełnienie przepowiedni, pozostawiły po sobie blizny. Błękitna Gwiazda kryje w sobie wiele smutku i sekretów, które nie mogą wyjść na światło dzienne. 

  Miałam kilka miesięcy przerwy od wojowniczych kotów, jednak nie wracam teraz z ich kolejną serią, a z tak zwaną superedycją. Superedycji jest dość sporo, ale pewnie nie przeczytam wszystkich. Zastanawiam się też, czy brnąć z drugą serię ,,Wojowników", bo jest ich już sześć... Na razie chyba zostanę tylko przy tej pierwszej i przy dodatkowych historiach znanych bohaterów, takich jak Błękitnej Gwiazdy, o której dzisiaj jest mowa.

  ,,Przepowiednia Błękitnej Gwiazdy" opisuje życie poprzedniczki Ognistej Gwiazdy od momentu, gdy była przywódczyni Klanu Pioruna była małym kociakiem, do chwili, kiedy to zostało jej nadane imię Błękitnej Gwiazdy. Przez ten czas kotka przeżyła bardzo wiele strat. Każda kolejna była dla mnie, dla czytelnika, coraz trudniejsza. Choć wątek, na który czekałam, a którym była zakazana miłość do Dębowego Serca, trwał bardzo krótko, to jednak był jedną z najbardziej łamiących serce części tej książki. Na miano najsmutniejszej bezapelacyjnie zasłużył wątek jej kociąt, które musiała oddać, by wypełniła się przepowiednia, i by jej klan nie trafił w łapy tyrana. 

  Książka była długa, o niektórych rzeczach zbyt dużo się rozpisywano. Z początku miałam też duży problem z nawałem nowych imion. Co się już przyzwyczaiłam do poprzednich, to już zaczynamy zabawę od nowa, bo właściwie ze starych bohaterów na początku pojawiali się tylko ci dosłownie starzy. Dopiero z czasem rodziły się kociaki, o których mogłam powiedzieć ,,Hej! Znam cię! W przyszłości będziesz miał na imię tak i tak jako wojownik".

  Nie sądziłam, że tak mocno przeżyję tę książkę, a właściwie jej końcówkę. Pod koniec swojego życia Błękitna Gwiazda była nieco denerwująca, ale wciąż bardzo ją lubiłam, a teraz robię to jeszcze bardziej, bo naprawdę mi jej żal. 

  Nie mam pojęcia, co pojawi się za tydzień. Niech to będzie jakieś zaskoczenie, jakiś dreszczyk emocji.

  Do następnego tygodnia! 

                                                                                                                                     Miłego czytania

RICK RIORDAN ,,APOLLO I BOSKIE PRÓBY: GROBOWIEC TYRANA"

 

Książkę na język polski przełożyła Agnieszka Fulińska 

  Ósmy kwietnia. Tego dnia Kaligula i Kommodus planują atak na Obóz Jupiter. Tego samego dnia swój kolejny atak chce również przypuścić nieumarły król rzymski, Tarkwiniusz, wraz ze swoją armią innych nieumarłych. Czy dzień krwawego księżyca jest naprawdę aż tak szczególny? Kto wie, może król i cesarzowie po prostu chcieli wpaść na przyjęcie urodzinowe Lestera Papadopoulosa? Przykro mi! Imprezy nie ma, tortu też. Jest za to wiele innych atrakcji!

  Pomijając tych trzech nieumarłych gości, jest jeszcze wiele osób i istot, które chciałyby dokopać Apollinowi, ale najbliższa temu jest w tym momencie Sybilla Kumańska. Szkoda, że zza ścian słoika niewiele może zrobić. 

  Cały Obóz Jupiter szykuje się do bitwy. Prócz Meg Apollo ma po swojej stronie rzymskich przyjaciół: Reynę, Hazel, Franka, nieprzewidywalną Lavinię, a także harpię Ellę i cyklopa Tysona, którzy próbują odwzorować Księgi Sybillińskie. Och, jest jeszcze jedno! Apollo wkrótce może zamienić się w polujące na mózgi zombie na usługach złego króla. Podziękowania przesyła ghulowi, który zadrasnął go podczas kulturalnej i spokojnej jazdy karawanem. 

  ,,Grobowiec tyrana" to przedostatnia już część z serii o wygnanym z Olimpu bogu fajności, którego uwięziono w ciele nastolatka. Po smutnym ,,Labiryncie ognia" ta książka dostarczyła dużo więcej humoru. Bardzo dużą część akcji bohaterowie spędzali w Obozie Jupiter, czyli w miejscu dla rzymskich półbogów, o którym wiemy dość niewiele, bo tak naprawdę największą rolę odegrał dotychczas w ,,Synu Neptuna", który był drugą częścią ,,Olimpijskich herosów". A i tak nie było to wiele w tamtym momencie, bo Percy, Frank i Hazel szybko udali się na misję, która zajęła 80% książki. 

  Nie zabrakło nowych postaci, które szybko zaskarbiły sobie moją sympatię. O jednej wspomniałam już w opisie książki: Lavinii. Nie chcę jednak zasypywać Was spoilerami, dlatego już przechodzę do ogłoszeń parafialnych.

  Za tydzień mogę opublikować jedną z dwóch opcji: ,,Przepowiednię Błękitnej Gwiazdy", czyli superedycję (dodatek) z serii ,,Wojownicy" lub ,,Wieżę Nerona" w połączeniu z ,,Tajnymi aktami Obozu Jupiter". Jak będzie? Nie wiem. Może się okazać, że opowiem o czymś zupełnie innym. To by było na tyle, do następnego tygodnia! 

                                                                                                                                      Miłego czytania