Książkę na język polski przełożyła Grażyna Szaraniec (wydawnictwo Bellona)
Żeby pomóc Maryli, Ania rezygnuje z wyjazdu na uniwersytet i podejmuje się pracy nauczycielki w szkole w Avonlea. Dla wszystkich będzie to czas wielu zmian.
Do Avonlea sprowadza się pan Harrison, który bardzo szybko wyrobił sobie opinię zdziwaczałego starego kawalera. Również i dzieci przybyło do tego uroczego zakątka na Wyspie Księcia Edwarda. Podczas gdy w szkole pojawiają się dzieci spoza Avonlea, na Zielonym Wzgórzu Ania i Maryla przygarniają niedawno osierocone bliźnięta.
Życie Ani nigdy nie jest proste i przewidywalne, a spokojną rutynę zawsze przerwie jakaś heca. A co z relacją Ani i Gilberta? Stali się dobrymi przyjaciółmi, jednak Gilbert zdaje się patrzeć na Anię w trochę inny sposób.
Zaraz na wstępie chcę trochę przeprosić, czy też wyjaśnić brak recenzji w zeszłym tygodniu i jakichkolwiek innych postów. Od dłuższego czasu nie jestem w stanie wytrzymać siedzenie przy komputerze nawet podczas zdalnego nauczania, nie mówiąc już o dodatkowych pracach. I może napisałabym tę recenzję mimo wszystko, ale nie skończyłam czytać ,,Ani z Avonlea'', którą recenzuję dopiero dzisiaj.
Być może moje wrażenia zdążyły się trochę zatrzeć, jednak wiem, że przyjemnie czytało się drugą część rudowłosej dziewczynki, która jest już właściwie kobietą. Była to lekka i spokojna lektura, która pozwalała poznać wielu nowych bohaterów mieszkających w Avonlea. Naprawdę nie jestem w stanie opisać książki inaczej niż miła.. Już jak czytałam ,,Anię z Avonlea'', oglądałam również Netflixowy serial ,,Ania, nie Anna'', utrzymany w całkiem innym klimacie. Swoją drogą jest on moim zdaniem świetny, choć jeszcze muszę zacząć trzeci, ostatni sezon.
Za tydzień postaram się napisać recenzję trzeciego tomu ,,Wojowników'', czyli ,,Las Tajemnic'', a potem ,,Opowieści z Avonlea''. Nigdy nie czytałam tej ostatniej książki, będzie to mój pierwszy raz. Są to krótkie opowiadania Lucy Maud Montgomery, które rzekomo mają być poświęcone mieszkańcom Avonlea. Jak będzie? Zobaczymy, jednak do tego czasu jeszcze trochę.
Miłego czytania
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz